...Korkuyorum. Korkum ölmek değil! (Sayılı Gün 57)
Hayata karşı nefes almaktan başka bir şey yapmıyorum.
Şükrediyorum. Ama hep şükretmeye çalışıyorum.
Korkum umut kırıntısının yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalmasıdır.
Çevremdeki kişiler bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar.
Haksızlık,kul hakkı yemenin basitliği bu kadar kolay mıdır.
Sahte tebessümlerin çokluğuna insan ne kadar dayanabilir?
Evet gücüm yetmiyor. Hiç bir şeye yetişemiyorum,yapamıyorum .
Bir baltaya sahip olabilecek miyim?
Bir aile ev bark sahibi olmanın hayallerini bir kurabilecek miyim?
İnsanlar öyle karamsar düşünme, canını sıkma zamanla her şey olur diyorlar ve diyecekler.?
************************
Ama son 57 günüm bacaklarım titriyor.
Bender asker olur mu?
Disiplin,düzen gibi temel sorumluluklar alabilecek miyim?
Bunlara gücüm,aklım ve yüreğim yetecek mi?
Bir Türk genci için en büyük şereftir asker olmak.
Ortaokul çağındayken hep askeri okul ve polislik okulu için sınava girdim.
Ama benden bir cacık olmadı.
Konsantre olmak ve odaklanmak. Herkes bunlar olunca oluyor diyor.
İnanmak başarmanın yarısıdır. Bizler Türküz.
İmanımız olduğu sürece üstesinden gelemeyeceğimiz şey yoktur.
Fakat her şeyi sıfırdan, sil baştan hayatı öğrenmeye çalışıyorum ve çalışacağım.
***********************
İnsan son tane umut kırıntısına kadar dayanabilir mi?
Umut Allah'ın ekmek kapısı bir şey gibi geliyor.
Yanlış veya doğru bilemem?
Düşüncelerimizin hiçbiri gerçekleşmeyebilir.
Hayallerimiz suya düşebilir yada yıkılır.
Dışarıdaki hayatı yaşayanların darbesi canımı çok acıtıyor?
Bunlara göğüs gelemeyecek miyim?
Elbette denemeden bilemem. Zorlu hayatta nefes almaya çalışıyorum.
Bunlara ayak sağlayamıyorum.Devamlı deniyorum.
Denemelerim, uğraşmalarım ne kadar olabilir?
İnsan basitçe nefes almalı,aile kurmalı ve basitçe nefesini vermeli...
Ruh halim bozuk olabilir.
Sayılı günüm 57,56,55....3,2,1 gücüm,diğmam,nefesim yetecek mi?
Kaderimiz bize neyi sunar ve biçerse onu yaşayacağız.
**********
Etten, kemikten birisiyim. Bunları yazarken birden çok fazla duygu anını yaşayarak yazdım?
Kime ne?
Son umut kırıntısını kaybetmemek kolay olmayacak.
Tepeden bakmamak için Allah belki beni sınıyor.
Kader çizgimiz neyse öyle nefes alarak soluyoruz... ♥
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder