ALLAH SAHİBİNE BAĞIŞLASIN

Bugün bayramın 2.günüydü. Evde akşam yemeği saatleriydi.

Malum evde yaşlı insan olunca gelen gidende çok olur.
Burada yazdıklarımdan beni çözebilir veya tanıyabilirsiniz.
Eve gelen misafiri geri çevirmek olmaz. Buyurun hoş geldiniz.
Misafirin büyüğü bizim aile büyükleriyle yaşlılarla konuşur. Anne baba kendi akranlarıyla konuşur. Yaşıt temiz nur yüzlü bir kızçe de olursa kendi yaşadığımız evde bakmak zorunda kalırız.
Hem güzele bakmak sevapmış.
Kızın büyüğü ile bizim büyükler akrabalık bağları varmış.
Kızla ben aynı bölgede ama farklı ilköğretim okullarına gitmişiz.
Tanışıyor musunuz diye sorulunca ortaya farklı hikayeler çıktı.
Bir iki eski rivayet hikaye anlatırım.
 Kızçe tebessümle karşılık verir.
*******
Bana içimden Allah sahibine bağışlasın demek düşer. Uzun lafın kısası hoş kız.
Bir ara iş konusu açılır. Kızçe Sosyoloji okumuş.
Ben ise Gazeteci ikimizde tek noktası işsizlik.
Neden işsizim diye sorulunca mesleğin ilgili iş bulmak olmaz öğüdü yine verildi.
Ben mesleğimle ilgili iş devamlı aramadım. Basit sıradan kıytırık işler bile olmadı.
Niye olmadığı erkek olduğumdan askerlik sıkıntım var. Bu arada 56 günüm kaldı. 😂
Günlerim gerçekten çabuk geçiyor. Elim ayağım birbirine dolaşıyor.
Tedirginlikte olması apayrı bir durum.Biz konumuza dönersek.
Büyükler kendi sohbetlerini ederken tez zaman değil mi?
Misafirler eve gidiyor. Benim büyükler yaptı munzurluklarını beni utandırır.
*******
Bana askerden gelince kızçeye kız arkadaşlarını tanıştırması şakasını yaparlar.
Misafirler aynı tebessümle bir sağ salim gidip geleyim.Bana kız çokmuş cevabını verirler.
Ben kıp kırmızı mutfağa sığınırım. Ama giderken misafiri geçirmemek olmaz.
Off offf.
Buradan evdekiler bana karşı çok pis çöpçatanlık yapacaklarını göstere göstere belirttiler.
Ben bu kız muhabbetlerinden kaçmanın yollarını yapacağım.
Ama sıkıştığım nasıl bir manevra yaparım. Biraz susaklık'ta var.
Bana gerçek sevgiyle olmayan birisine nasıl bakarım bilmiyorum
Evdekiler eski kafa olduğu aşikar.
Burada mantık mı?
Yoksa karşılık sevgi mi?
İnsanların cevapları farklı olabilir. Ben bu sorunlarla uzun yıllar karşılaşacağım.
Şimdiden bunlar başımıza geliyor.
****
Hoş kızçe gitti. Sosyal medya araştırmasında eve gelen kızın ismini bilmeden öğreniyorsunuz. Bir su kabağı ilişkisi olduğunu öğrenince puff oluyor. 😂
Sonuçta her güzelin bir sahibi oluyor ve her kuşun eti yenmiyor...😂😂😂

KORKUYORUM VE ROBOT DEĞİLİM...

  ...Korkuyorum. Korkum ölmek değil! (Sayılı Gün 57) 

Hayata karşı nefes almaktan başka bir şey yapmıyorum.

Şükrediyorum. Ama hep şükretmeye çalışıyorum. 

Korkum umut kırıntısının yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalmasıdır.

Çevremdeki kişiler bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar.

Haksızlık,kul hakkı yemenin basitliği bu kadar kolay mıdır.

Sahte tebessümlerin çokluğuna insan ne kadar dayanabilir?

Evet gücüm yetmiyor. Hiç bir şeye yetişemiyorum,yapamıyorum . 

Bir baltaya sahip olabilecek miyim?

Bir aile ev bark sahibi olmanın hayallerini bir kurabilecek miyim?

İnsanlar öyle karamsar düşünme, canını sıkma zamanla her şey olur diyorlar ve diyecekler.?

************************

Ama son 57 günüm bacaklarım titriyor.

Bender asker olur mu?

Disiplin,düzen gibi temel sorumluluklar alabilecek miyim?

Bunlara gücüm,aklım ve yüreğim yetecek mi?

Bir Türk genci için en büyük şereftir asker olmak.

Ortaokul çağındayken hep askeri okul ve polislik okulu için sınava girdim. 

Ama benden bir cacık olmadı. 

Konsantre olmak ve odaklanmak. Herkes bunlar olunca oluyor diyor.

İnanmak başarmanın yarısıdır. Bizler Türküz.

İmanımız olduğu sürece üstesinden gelemeyeceğimiz şey yoktur.

Fakat her şeyi sıfırdan, sil baştan hayatı öğrenmeye çalışıyorum ve çalışacağım.

***********************

İnsan son tane umut kırıntısına kadar dayanabilir mi?

Umut Allah'ın ekmek kapısı bir şey gibi geliyor.

Yanlış veya doğru bilemem?

Düşüncelerimizin hiçbiri gerçekleşmeyebilir.

Hayallerimiz suya düşebilir yada yıkılır.

Dışarıdaki hayatı yaşayanların darbesi canımı çok acıtıyor?

Bunlara göğüs gelemeyecek miyim?

Elbette denemeden  bilemem. Zorlu hayatta nefes almaya çalışıyorum.

Bunlara ayak sağlayamıyorum.Devamlı deniyorum.

Denemelerim, uğraşmalarım ne kadar olabilir?

İnsan basitçe nefes almalı,aile kurmalı ve basitçe nefesini vermeli...

Ruh halim bozuk olabilir.

Sayılı günüm 57,56,55....3,2,1 gücüm,diğmam,nefesim yetecek mi?

Kaderimiz bize neyi sunar ve biçerse onu yaşayacağız.

**********

Etten, kemikten birisiyim. Bunları yazarken birden çok fazla duygu anını yaşayarak yazdım?

Kime ne?

Son umut kırıntısını kaybetmemek kolay olmayacak.

Tepeden bakmamak için Allah belki beni sınıyor. 

Kader çizgimiz neyse öyle nefes alarak soluyoruz... ♥