Bana Esmeyi Anlat...

Bir Garip Rüzgar Özlemi...

Bu hafta rüzgar bir oraya götürdü.Bu buraya götürdü. Ama rüzgar bana esmeyi anlatmadı.

Takamızla buluşalım dedik. Onunla gşmış yapılaraörüşmeden önce bir İ.K. şirketiyle görüştük. Bildiğiniz ezecek insan arıyorlar. Görüşmemiz bitti. Arkadaşla buluşmadan önce çevredeki en yakın hastaneye ayak parmağımız şişmişti. Burada rüzgar ters tepti. Çünkü 25 yaşını geçmiş olduğumuzdan rüzgar bize buradan da esti.S.G.K, Alo 170 Çalışma Sosyal Güvenlik Bakanlığı, BİMERR 150 hepsi tırt oldu.
Takamızla taktık kafayı gezeceğiz. Onu yakalayana aşk olsun. Hiç kolay değil.

Kumkapı 1,2 fotoğraf tarihi surlar vs. derken Eminönü- Üsküdar Vapurunda rüzgar bize esti. Boğazın suları bizi az kalsın sırılsıklam yapacaktı.

Gözlerin Yanılgısı

Gözlerimiz boşluğa dalıp gitti.
Sahipsiz sularda yansıyan bakışlar
 Benim olsun isteriz
Sırlarım acı dağlar örer.
Kendi kayboluşlarım.
Sende dursun isterim.
Ağladık..
 Senin için ilk defa
Elimde parçalanmış.
 Bir hayat var aslında.
Hapsoldum söylediğim yalanlara.
Çıkışlar hep kapanmış
Ruhumda sokaklarda

Sırların acı dağlar örer
Kendi kayboluşlarım.
Sende dursun isterim
Ağladım senin için ilk defa..

Üsküdar Kuzguncuktayız. Çınaraltı kafe ve Bostanlığı gezdik. Tarih ve nostalji kokan sokaklar. Evler,köşkler insanı cezbediyor. Herşey güzel. İnsan dalıyor rüzgara. İnsan birgün sevdiği kişiyle aile kurup böyle bir yerde yaşamayı hayal ediyor. Taşlaşmış yapıların korkusu olmadan yaşamak güzel olur.  Kuzguncuka elvadıyı, boğaza karşı rüzgarın esmeyi öğretmesiyle bitiriyoruz...